Mój pociąg pędzi przez słoneczną i zieloną-żółtą (rzepak?) Anglię, a ja przenoszę się myślą 100 lat wstecz, kiedy to wśród takich pólł waśnie tworzył swoje arcydzieła wielki polski pisarz, Józef Korzeniowski, znany szerzej jako Joseph Conrad.
Mimo słodkiego posmaku sentymentalizmu, który, zwłaszcza w moim wieku, towarzyszy rozmyślaniom o przeszłości, nastrój mam raczej ponury. Jest tak dlatego, że myśllConrada, pomimo wysiłków wielu odważnych literaturoznawców, wciąż jest fałszywie interpretowana i służy indoktrynacji młodzieży, nie tylko polskiej. Jak bowiem brzmi oficjalna interpretacja największych jego dzieł? Lord Jim - traktat o słabosci, odpowiedzialnosci i odkupieniu jednostki; Jądro Ciemności - przejmujące ostrzeżenie przed ciemną stroną ludzkiej natury; podobnie Los, Tajfun, Tajny Agent...
Prawda tymczasem jest taka, że cała niemal twórczość Conrada to krzyk sprzeciwu wobec budzącego się lewackiego totalitaryzmu. Jak wiadomo, Conrad zetknął się ze środowiskiem rosyjskich nihilistów w Odessie w 1877, gdzie przez krótki czas mieszkał zanim ponownie wypłynął na morze. Wychowany w zdrowej tradycji polskiej szlachty, od razu zrozumiał do jakiego finału zmierzają działania młodych, nieświadomych swojego tragicznego przeznaczenia, rosyjskich rewolucjonistów. Już w 1879 pisał do swojego wuja, Tadeusza Bobrowskiego:
"...najgorszą przysługę wyświadczył cywilizacji Hercen, zresztą pruski agent, który przez 20 lat ze zbytkownego hotelu słał młodych ludzi do Rosji, by tam jątrzyli. (...) Nie rozumiał, tak jak nie pojęli tego jego mocodawcy, że jeśli upadnie carat, upadnie cała Europa."
Zmarły w 1924 Conrad mógł na własne oczy przekonać się jak prorocze były te słowa, podobnie jak kreacja pułkownika Kurtza -- tyrana z Jądra Ciemności (1899).
Conradowską symbolikę najłatwiej przejrzeć w Smudze Cienia, napisanej w 1917 (!) roku alegorycznej powieści. Nienazwany narrator (młode pokolenie) staje po raz pierwszy na kapitańskim mostku (tj. obejmuje ster cywilizacji). Wkrótce większa część załogi leży powalona przez malarię (socjalizm), pierwszy oficer popada w obłęd (bunty robotników) na horyzoncie - burzowe chmury (wojna światowa)...
Jest gorzkim dowodem skuteczności lewackiej propagandy fakt, że pamięć Conrada jest wciąż, niemal 85 lat po Jego śmierci, bezczeszczona przez zakłamanie jego idei.
